Gry wideo już dawno przestały być naiwną „zabawą w zabijanie”. Takie tytuły jak The Last of Us czy też Alan Wake 2 daleko wybiegają poza standardy tego medium, ustanawiając nową jakość w opowiadaniu historii. To już coś więcej niż tylko gry.
Czemu już nie po prostu „gry”? Próbę odpowiedzi na to pytanie stanowi książka Wokół Narracji Interaktywnej – będącą pionierską próbą zawalczenia o zmianę nomenklatury oraz ustanowienia przełomu w myśleniu o medium, które głównie kojarzy się (chociaż już coraz mniej) z naiwną zabawą dla dzieci. Antologia tekstów stworzonych przez badaczy, publicystów i autorów, specjalistów wybitnych od… no właśnie… gier. Stanowi próbę wyjaśnienia tego, o czym zamierza opowiadać właśnie powstałe Centrum Komiksu i Narracji Interaktywnej w Łodzi.
Na książkę składa się 12 tekstów znamienitych autorów, m. in.: Olaf Szewczyk (dziennikarz piszący o grach w tygodniku Polityka), Marcin Borkowski (autor Puszki Pandory, były naczelny miesięcznika Top Secret), Paweł Schreiber (współtwórca bloga Jawne Sny, zajmującego się problematyką gier wideo i ich związków z pozostałymi gałęziami kultury, o grach pisywał m. in. w „Przekroju”, magazynie „PIXEL” i w dwutygodnik.com), Artur Ganszyniec (projektant i scenarzysta gier, odpowiadał za ostateczny kształt historii w Wiedźminie 1 i 2), Michał R. Wiśniewski (pisarz, publicysta, popularyzator mangi, anime i fantastyki w Polsce, autor komiksów), Marcin Przybyłek (pisarz science fiction, autor sagi „Gamedec”, projektant i konsultant gier komputerowych). Całość dopełniają (powiedzmy, że specyficzne) ilustracje Michała „Śledzia” Śledzińskiego.
Czym jest ta cała narracja interaktywna to raczej nie trudno wykoncypować. Jest to sposób opowiadania historii, w której odbiorca ma wpływ na dalszy rozwój fabuły. W przeciwieństwie do tradycyjnych mediów, jak książki czy filmy, przestaje on pełnić rolę biernego obserwatora i ma wpływ na dalsze wydarzenia. Może być aktywnie zaangażowany w rozwijanie historii, podejmując decyzje, od których zależeć będą dalsze losy świata przedstawionego. Efektem tego doświadczenia z narracją interaktywną są dość unikalne dla danego odbiorcy. Jednakże nie każda gra jest godna tego miana. Bo czyż zabawa w gonienie się pikseli po ekranie może zawierać jakieś elementy narracji interaktywnej? Czy w Asteroid została ukryta jakaś głębsza myśl, a sama gra stanowi coś więcej poza strzelaniem zlepkiem pikseli w inne zlepki pikseli?
Wokół Narracji Interaktywnej to próba przedstawienia gier jako kolejnego medium, które nie tyle, co nie ustępuje tym, które już znamy, ale znacznie może je przewyższać. Jak zaznaczają autorzy – nie chcieli tworzyć poważnej akademickiej rozprawy czy wyczerpującej temat monografii, lecz stworzyć zbiór swobodnych szkiców i esejów. O tym, jak kształtowały się gry jako narzędzie do opowiadania historii, o specyfice narracji interaktywnej na tle innych mediów, o szansach i zagrożeniach, jakie niesie projektowanie growych fabuł, o przyszłości gier, wreszcie – o tym, jak dołączyć do grona story designerów, by snuć grami własne historie.
Największą wadą książki jest moim zdaniem jej niewielka objętość – stanowiąca nieco ponad 160 stron. Całość bardzo sprawnie się czyta, szybko docierając do końca. Chciałoby się więcej, a tu zonk. Miałem też momentami wrażenie, że niektórzy autorzy poszli trochę na łatwiznę, prześlizgując się po temacie, i nie zgłębiając jego zagadnienia.
Mimo drobnych wad Wokół Narracji Interaktywnej jest wartą polecenia publikacją o stosunkowo nowym medium jakim są gry komputerowe, oraz o tym, że nie wszystkie gry są narracyjnie interaktywne.
Książkę do recenzji otrzymaliśmy od Wydawnictwa.
Książka dostępna jest w Centrum Komiksu i Narracji Interaktywnej EC1 oraz w sprzedaży wysyłkowej. Szczegóły na stronie Centrum:
